Nie da się nie zauważyć tego, że media promują dziś zdrowy tryb życia i szczupłą sylwetkę.
Zaburzenia odżywiania – jak je wykryć i leczyć anoreksję?
O ile większość osób podchodzi do tego przez pryzmat swoich doświadczeń i nie przywiązuje bardzo dużej wagi do masy ciała, o tyle dla części z nas, wygląd jest najważniejszym elementem życia. Problem pojawia się wtedy, gdy odżywianie staje się naszą obsesją. Pacjent z anoreksją uważa, że jest zbyt gruby. Najczęściej cierpią na nią dziewczęta, których choroba zaczyna się w wieku dojrzewania. Anoreksja wiąże się z kilkoma elementami:
- Unikanie jedzenia pokarmów, które są uznane za tuczące
- Uprawianie intensywnych ćwiczeń
- Stosowanie leków przeczyszczających lub wywoływanie wymiotów
Anoreksja dzieli się na dwie odmiany – pierwsza bardzo przypomina bulimię, ponieważ pacjent często wywołuje wymioty i stosuje środki przeczyszczające, natomiast w drugiej formie, przeważa ograniczanie posiłków.
Leczenie anoreksji jest skomplikowane i wymaga rozpoznania, dlaczego pacjent nie chce jeść. Bardzo pomocna może być psychoterapia i pokazanie zdrowych wzorców, dotyczących wyglądu.
Osoba musi uświadomić sobie to, że jej waga ciała jest prawidłowa lub już zbyt niska i że ciągłe obniżanie masy ciała, prowadzi do choroby.
Niestety, ale wzorce podawane przez media (zarówno dla mężczyzn, jak i dla kobiet), są często nieprawidłowe i jako ideał pokazują osobę bardzo chudą.
Przyczyny psychologiczne anoreksji
Anoreksja rozwija się przede wszystkim u osób z zaburzeniami poczucia własnej wartości, które postrzegają świat przez pryzmat swojego wyglądu. Niektórzy postrzegają wszystkie sprawy przez pryzmat finansowy i wtedy wciąż zastanawiają się, czy mają wystarczająco dużo "kasy". Z zaburzeniami odżywiania jest podobnie - osoby obsesyjnie myślą o tym, czy nie są zbyt grube. Pewną formą anoreksji jest także bardzo dokładne dbanie o dietę i liczenia każdej kalorii.
Innymi przyczynami anoreksji są depresja, zły nastrój, niskie poczucie własnej wartości. Samo unikanie jedzenia lub ciągłe myślenie o tym, że trzeba coś przekąsić, jest jedynie oznaką tego, że osoba cierpi na różne zaburzenia.